Prace nad (wy)korzystaniem SJM (Systemowy Język Migowy) jako formy twórczej celem rozszerzenia jakości kultury tanecznej osób z niepełnosprawnościami słuchu jaki i w szerszym, prospektywnym ujęciu formy sztuki rozpoczął Jerzy N. Grzegorek wraz z Korowodem w Przemijaniu. Czas (styczeń 2023) proponując ścisłą współpracę z Karolem Pabichem – niesłyszącym i słabowidzącym tancerzem-aktorem TRUE.

Ideą tej koncepcji było założenie, że język migowy jest i może być czymś więcej niż tylko językiem – idiomem języka, czymś więcej niż GESTEM (tu w odwołaniu do wcześniejszych form wykorzystania np. w pantomimie). Miganie przerodziło się w synergiczny ładunek skupiający świadomość >> ciała – myśli – przesłania<< w postaci idiomatów / idiomatycznych struktur ruchu i jego rytmu. Jerzy N. Grzegorek   wraz z Karolem Pabichem podjęli się pracy nad wyłanianiem potencjałów języka migowego w twórczości tanecznej i metodyce.

Praca nad tą formą wzbogacania tańca o potencjały idiomu języka migowego została przetransponowana do laboratorium idiomów, idiomatów ruchu i rytmu i idiochoreografii TRUE z ukierunkowaniem na pracę z PJM (Polskim Językiem Migowym).